αλώνευτος

-η, -ο

αυτός που δεν αλωνίστηκε.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επίθ. *αλωνευτός < α-λωνεύω, όπου το αρκτικό α- έλαβε στερητ. σημασία με τον αναβιβασμό του τόνου].